„Bardzo chciałabym mieć kota. Moją wymarzoną rasą jest rosyjski niebieski – one są po prostu cudowne. Mam jednak psa, który nie lubi kotów, ponieważ na dworze zawsze na nie szczeka i goni je. Przy każdej okazji, jak tylko jakiegoś zobaczy. Nigdy jeszcze żadnemu nie krzywdy nie zrobił, ale to może dlatego, że żadnego nie udało mu się do tej pory złapać. Pies jest trzyletnim mieszańcem, ale wzrostem i wyglądem przypomina goldena. Czy istnieje choć cień szansy, że zaakceptuje kota, gdybym go kupiła? Dodam, że będzie to kociak.” – Beata

Absolutnej pewności mieć nie mogę, ponieważ nie znam Twojego psa. Jednak z tego, co piszesz, mogę wnioskować, że istnieje szansa na przyjaźń między tymi zwierzakami. Sugeruję jednak, byś najpierw bardzo uważnie przyjrzała się zachowaniu pupila, gdy goni i obszczekuje jakiegoś futrzaka.

Czy pies rzeczywiście jest agresywny w stosunku do kotów?

Wiele psów goni koty, ale nie oznacza to wcale, że są wobec nich agresywne. W większości bowiem przypadków jest to dla nich niczym innym, jak wspaniałą zabawą. Po prostu pogonienie kota kotu sprawia im przyjemność. Aby się przekonać, czy tak jest rzeczywiście, trzeba się przyjrzeć zachowaniu psa. Jeśli jest to zabawa nie zauważymy u niego oznak agresji. Piszesz, że Twój pupil szczeka, gdy zobaczy jakiegoś kota. Szczekanie u psów jest sygnałem ostrzegawczym, ale może też wyrażać osamotnienie lub zwykłą radość. Zależy to od okoliczności towarzyszących szczekaniu, postawy, ułożenia uszu, ruchów ogona i innych elementów składających się na mowę ciała. Jeśli Twój pies goniąc kota, szczekaniem i mową ciała wyraża radość to na pewno mamy do czynienia z zabawą.

Gdy byłem dzieckiem, sam miałem psa, który lubił gonić koty (niestety nie potrafiłem go wówczas oduczyć tego zachowanie, choć nie bardzo mi się ono podobało). Nawet całkowity laik, jakim i ja wówczas byłem, od razu dostrzegał, że to tylko zabawa, która sprawia mu przyjemność. Mój pies gonił koty, ale wyłącznie na dworze! Futrzaki, które przynosiłem do domu z miejsca uznawał za członków rodziny, jakby znał je od lat. Nie ważne przy tym było to, w jakim wieku był sierściuch.

W większości przypadków pies goni kota tylko dlatego, że ten ucieka. Gdy jednak zamiast uciekać stawia dzielnie czoła napastnikowi, wiele psów jakby traciło animusz. Sądzę, że futrzak, który nie ucieka nie jest już dla nich tak atrakcyjny. Panuje powszechne przekonanie, że widok uciekającego kota budzi w psie instynkt myśliwego. Czyli pies traktuje kota jak zdobycz i poluje na niego. Ja pokusiłby się jednak o stwierdzenie, że jeśli już, to nie tyle jest to polowanie, ile zabawa w polowanie, a futrzak nie jest zdobyczą, ale jej substytutem.

Wracając do Twojego pupila. Jak wspomniałem na wstępie, pewności mieć nie mogę, ale sądzę, że i on traktuje pogoń za kotami jak dobrą zabawę. Jest więc spora szansa, że zaakceptuje nowego domownika. Warto byłoby się jednak przekonać, jak reaguje na kota, który się go nie boi i nie ucieka przed nim. Najlepiej zrobić to, zabierając go do kogoś, kto ma futrzaka. Jeśli znasz kogoś takiego, zapytaj się, czy możesz razem z psem wpaść z wizytą.

Pies łatwiej zaakceptuje kociaka

Napisałaś, że chcesz kupić kociaka. Bardzo dobry pomysł, ponieważ zwiększa to szanse na sukces. Prawdą jest bowiem, iż psy szybciej akceptują kocięta niż koty dorosłe. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że dorosłe, normalne, zdrowe psychicznie psy nie atakują szczeniąt! Mają taką wewnętrzną blokadę, która wykształciła się w toku ewolucji. Pod wieloma względami kociak przypomina szczenię. Ma te same cechy, które hamują agresję wobec szczeniaka.

Po drugie, kocię mniej się będzie psa bało, zwłaszcza jeśli było odpowiednio traktowane we wczesnym dzieciństwie (chcesz kupić kota od hodowcy, masz więc możliwość sprawdzenia w jakich warunkach wychowują się maluchy). Ogólnie kocięta są bardziej ufne, ponieważ nie są jeszcze obciążone doświadczeniami dorosłych. A jeśli jeszcze przyszły na świat w domu, w którym zwierzęta się dobrze traktuje i bardzo się o nie troszczy, nie wiedzą, że ktoś lub coś może zrobić im krzywdę. Wspomniałaś o kotach rosyjskich niebieskich. Futrzaki tej rasy bywają nieufne w stosunku do obcych, kocięta więc często w pierwszym odruchu próbują się schować, ale zwykle ciekawość szybko bierze górę i przychodzą zbadać z kim lub czym mają do czynienia.

Tekst: Jacek P. Narożniak
Zdjęcie: Fotolia.com