Szynszyle nie dzielą się na rasy, ale można rozróżniać je ze względu na tak zwane odmiany barwne, powstałe w wyniku rozmaitych krzyżówek. Na chwilę obecną mamy już kilkadziesiąt odmian barwnych, a hodowcy wciąż pracują nad kolejnymi. Jakie są najpopularniejsze odmiany szynszyli? Oto krótki przewodnik.

Standard, czyli naturalna odmiana szynszyli

Standard, czyli najpopularniejsza odmiana szynszyli to także odmiana najbardziej naturalna i zbliżona do dzikiego pierwowzoru. Szynszyla w odmianie standardowej ma futerko w odcieniu stalowoszarym, z ciemniejszym grzbietem stopniowo jaśniejącym w kierunku boków. Brzuch jest zwykle biały lub jasno szary, uszy popielate a oczy całkiem czarne. W obrębie tej odmiany wyróżnia się 3 różne typy barwne – ciemny, średni oraz jasny.

Dominujące odmiany szynszyli

Czarna aksamitna – to jedna z najpopularniejszych odmian szynszyli. Wyróżnia ją czarne umaszczenie na grzbiecie, głowie i karku. Boki z kolei stopniowo przechodzą od standardowej do coraz jaśniejszej barwy, aż do śnieżnobiałego brzucha. Oczy są czarne, a uszy popielate tak, jak u odmiany standardowej.

Beżowa dominująca – to odmiana zdecydowanie uwielbiana przez hobbystów. Jak sama nazwa wskazuje jej futerko jest jasnobeżowe, niekiedy wręcz kremowe. Uszka szynszyli są różowo-beżowe, oczy z kolei mogą mieć odcień od różowego do ciemnoczerwonego. Im ciemniejsze jest futerko szynszyli, tym ciemniejsze będą jej oczy.

Biała Wilsona, biała dominująca – to pierwsza na świecie barwna mutacja szynszyli. Gryzoń czystej odmiany jest cały biały, ma natomiast nieco ciemniejsze, popielate uszy i czarne oczy, co wyraźnie odróżnia go od odmiany albinotycznej. Odmiana ta występuje także w dwóch innych wariantach, powstałych w wyniku krzyżowania szynszyli białej ze standardową. Są to odmiany biała srebrzysta oraz mozaikowata. Tę pierwszą wyróżnia jednolity srebrzysty nalot na całym ciele, natomiast szynszyle mozaikowane mają charakterystyczne kolorowe plamki i przebarwienia rozmieszczone po całym tułowiu.

Mahoniowa – to stosunkowo nowa odmiana szynszyli. Wyróżnia ją bardzo ciemne, prawie czarne umaszczenie całego tułowia, łącznie z brzuchem, bokami i grzbietem. Szynszyle mahoniowe występują w aż 4 wariantach: mahoniowym jasnym, który od odmiany standardowej różni się tylko ciemnym brzuchem, mahoniowym średnim, ciemnym oraz bardzo ciemnym o jednolicie kruczoczarnym futerku. Mahoniowe szynszyle mają czarne oczy oraz czarne bądź popielate uszy.

Recesywne odmiany szynszyli

Węglowa – odmiana zbliżona wyglądem do mahoniowej, jednak jej futerko jest mniej jedwabiste. Szynszyle węglowe są jednolicie czarne, łącznie z brzuchem i bokami. Wszelkie naloty lub jaśniejsze wstęgi traktowane są jako zaburzenie barwy i odmiany.

Szafirowa – wyjątkowo piękna odmiana szynszyli, o gęstym, stalowoniebieskim futrze z jedwabistym połyskiem. Brzuch jest biały, oczu różowe. Odmianę tę wyhodowano po raz pierwszy w latach 60. w Indianie. Nazwano ją „niebieskim brzaskiem” lub „niebieskim pyłem”. Za wadę tych osobników uważa się drobną budowę i stosunkowo niewielką masę ciała, około 350g u dorosłych szynszyli.

Fioletowa – odmiana ta pojawiła się w 1967 roku w Rodezji. Odznacza się oryginalnym ciemnofioletowym zabarwieniem na grzbiecie, szaroniebieskimi bokami i białym brzuchem. Połączenie jej z szynszylą beżową może dać osobnika odmiany perłowej o beżowym futerku z subtelnym fioletowym nalotem.

Bladoróżowa, Pink White – osobniki tej odmiany są całe białe, wyróżnia je jednak delikatny brzoskwiniowy odcień futerka. Kolor ich oczu może być czerwony lub porzeczkowy, uszy są przeważnie różowe i często piegowate.

↓ POKARMY DLA SZYNSZYLI ↓


Zdjęcie: © iraza - stock.adobe.com