Kot szkocki zwisłouchy na pierwszy rzut oka przypomina małego pluszowego misia. Wszystko za sprawą dużych błyszczących oczu o nieco smutnym wyrazie i drobnych, oklapniętych uszu. Co ciekawe, powstanie tej rasy zawdzięczamy zupełnemu przypadkowi. Skąd wzięły się koty szkockie zwisłouche? Co warto wiedzieć o tej rasie i jak się nią opiekować?

Kot szkocki zwisłouchy – historia rasy

Scottish fold, czyli kot szkocki zwisłouchy to rasa stosunkowo nowa, powstała na początku lat 60. XX wieku. Jej nazwa odnosi się do małych i charakterystycznie „złamanych” uszu, będących prawdziwą ozdobą tych czworonogów i powodem, dla którego w ogóle rozpoczęto celową hodowlę.

Jak już wspomniano, powstanie tej rasy zawdzięczamy czystemu przypadkowi. Pierwszym zwierzakiem w jej typie była biała kotka imieniem Susie, którą w 1961 roku znalazł na swoim gospodarstwie pewien rolnik, niejaki William Ross. Szybko okazało się, że zwierzak ma swoich właścicieli, ale żona Rossa, zauroczona wyglądem kotki, poprosiła o kocię z następnego miotu. Tym sposobem trafiła do niej kocica imieniem Snooks, również obdarzona oklapniętymi uszami. Kiedy to ona została matką, na świat przyszedł kocurek o imieniu Snowball, którego uszy również były załamane ku przodowi. Zwierzak ten został w przyszłości ojcem własnego miotu, w którym urodziło się aż pięć podobnych do niego kociąt.

Hodowla kotów ze Szkocji zaczęła się oficjalnie w 1966 roku, a Angielski Związek Hodowców Kotów szybko uznał ją za nową rasę. Niestety organizacja wycofała się z tej decyzji, gdy okazało się, że rasa obciążona jest wieloma chorobami genetycznymi. Ten sam gen, który odpowiadał za oklapnięte uszy kotów, powodował szereg problemów z układem kostno-stawowym, w tym deformacje chrząstek i kości. Wszystko wskazywało na to, że na tym historia rasy się zakończy, jednak hodowcy podjęli jeszcze jedną próbę. Tym razem w Stanach Zjednoczonych.

Przysmaki dla kotów

Szkocki fold – hodowla za oceanem

Kolejną próbę rozmnożenia rasy fold podjęto w Stanach Zjednoczonych. Tym razem jednak hodowcy podeszli do sprawy w nieco inny sposób. Chcąc uchronić kolejne mioty przed deformacjami i groźnymi wadami, uznali, że nie należy krzyżować ze sobą dwóch kotów o podwiniętych uszach. Jedno z rodziców musi być zdrowym zwierzęciem z normalnymi, prostymi uszami.

Ustalono także, że najlepsze do krzyżówek będą koty brytyjskie oraz amerykańskie koty krótkowłose. Dzięki temu rozszerzono pulę genetyczną szkockich foldów i znacznie zredukowano ryzyko wystąpienia wad genetycznych. Rasę po raz kolejny zarejestrowano w 1974 roku i obecnie uznają ją wszystkie organizacje felinologiczne, z wyjątkiem FIFe, czyli Federation Internationale Féline.

Szkocki kot zwisłouchy – opis rasy

Fold szkocki jest zwierzęciem średniej wielkości, osiągającym wysokość około 30 cm w kłębie. Jego waga waha się w granicach od 3 do 5 kg w przypadku samic oraz od 4 do 6 kg u kocurów. Sylwetka kota ze Szkocji jest dość dobrze umięśniona, a ciało i głowa wyraźnie zaokrąglone. Policzki powinny być pełne, nos krótki i szeroki. Głowę zdobią duże, błyszczące oczy, których barwa ma harmonizować z umaszczeniem.

Charakterystyczną cechą kotów zwisłouchych są małe, zaokrąglone i załamane uszy. Warto dodać, że owo załamanie może przybierać różne formy – zdarzają się małżowiny pofałdowane, to znaczy załamane ku przodowi, a potem ku tyłowi. Wzorzec razy uznaje jednak za błąd załamanie występujące tylko na jednym uchu. Warto zaznaczyć, że szkockie koty rodzą się z prostymi uszami, które dopiero z czasem przybierają swój właściwy kształt. Ucho powinno zwisać po kilku tygodniach od przyjścia kociaka na świat. Małżowiny powinny być szeroko rozstawione i skierowane do środka głowy.

Koty zwisłouche ze Szkocji mają delikatną i puszystą sierść. Występują w bardzo różnych umaszczeniach, typowych dla kotów brytyjskich, z wyjątkiem bursztynowego. Futro ma średnią długość i gęsty podszerstek, który nie powinien przylegać do ciała.

Charakter i usposobienie szkockiego folda

Uroczy wygląd to nie jedyny powód, dla którego foldy cieszą się tak dużą popularnością. Sympatię ludzi zjednuje im także czuły i przyjacielski charakter. Futrzaki te są niezwykle towarzyskie i mocno przywiązane do swoich opiekunów. Chętnie bawią się też z dziećmi, co czyni je kotami idealnymi dla całej rodziny. Warto dodać jednak, że koty tej rasy często wybierają sobie jednego opiekuna, wobec którego są najbardziej czułe i którego pieszczoty przyjmują najchętniej.

Foldy szkockie są wyjątkowo łagodne i cierpliwe, a co ciekawe mają duże zdolności adaptacyjne. Dobrze znoszą zmiany i szybko odnajdują się w nowym otoczeniu. Dużo gorzej radzą sobie z samotnością i zdecydowanie nie czują się najlepiej pozostawione same sobie na długie godziny. Decydując się na przedstawiciela tej rasy, warto postarać się o to, by nie był on kocim jedynakiem. W miarę możliwości warto zapewnić mu towarzystwo lub zajęcie w postaci zabawek dla kotów. Warto wspomnieć, że szkocki fold dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami domowymi, lubi towarzystwo psów i kotów.

Kot rasy scottish fold jest inteligentny i ciekawski. Można uczyć go wielu sztuczek, w tym aportowania. Zwierzaki te same też chętnie przyswajają nowe umiejętności, na przykład bez problemu otwierają sobie szafki w poszukiwaniu ulubionych przysmaków. Odznacza je także silny instynkt łowiecki, więc warto zapewnić im możliwość jego realizacji poprzez zabawę. 

Kot szkocki zwisłouchy – pielęgnacja i potrzeby żywieniowe

Szkockie koty z załamanymi uszami nie wymagają żadnej skomplikowanej pielęgnacji. Raz w tygodniu należy jedynie szczotkować sierść pupila, by usunąć martwe włosy i nie dopuścić do powstawania kołtunów. Regularnej kontroli będą wymagały także uszy czworonoga. Nadmiar wydzieliny należy usuwać nawilżoną ściereczką, a w razie potrzeby przemywać specjalnymi preparatami przeznaczonymi do czyszczenia kocich uszu.

Szczególną uwagę warto zwrócić na dietę i sposób żywienia kota. Jego podstawą powinny być specjalne karmy dla kotów, najlepiej te przeznaczone dla zwierząt z tendencją do nadwagi. Niestety nadwaga jest jedną z częstych przypadłości kotów tej rasy. Dlatego zarówno rodzaj, jak i ilość pokarmu powinna być dostosowane do wieku, wielkości oraz trybu życia zwierzęcia.

Pamiętajmy, że wiele kotów zagląda do miski, gdy jest znudzona. Brak aktywności nie sprzyja także zachowaniu prawidłowej wagi. Warto więc zapewnić pupilowi ruch i zajęcie, poprzez zabawki, drapaki czy wyżej położone kocie legowiska, na które będzie mógł się wspinać.

Najczęstsze choroby genetyczne i problemy zdrowotne

Niestety, pomimo niesłabnących wysiłków hodowców, foldy szkockie wciąż pozostają rasą obarczoną ryzykiem wystąpienia wielu poważnych chorób dziedzicznych, pośród których wymienić można między innymi osteochondrodysplazję. Schorzenia te mogą nie tylko skracać życie czworonogów, ale i utrudniać im codzienne funkcjonowanie.

Największy problem do dziś stanowi dziedziczna skłonność do deformacji kości i stawów, a także chrząstek stawowych i to nie tylko tych w zaokrąglonych małżowinach. Choroba może dotknąć również innych części ciała zwierzęcia, a odpowiada za nią ta sama dziedziczna mutacja, która nadaje tym kotom charakterystyczny wygląd uszu, odróżniający je od przedstawicieli rasy scottish straight.

Kocięta kota szkockiego zwisłouchego – jak znaleźć hodowlę

Każdy, kto marzy o mruczku rasy fold szkocki, powinien bardzo uważnie przyjrzeć się oferującym je hodowlom. Ze względu na duże ryzyko wystąpienia chorób dziedzicznych rasa ta do tej pory uchodzi za kontrowersyjną, a wiele organizacji felinologicznych wznosi o zaprzestanie jej rozmnażania. Warto pamiętać jednak, że dobry i odpowiedzialny hodowca dba o swoje zwierzęta, na bieżąco monitoruje stan zdrowia i ma wiedzę o ich pochodzeniu do kilku pokoleń wstecz.

Wybierając hodowlę, sprawdź, czy jest zrzeszona w PZF, czyli Polskim Związku Felinologicznym, działającym pod auspicjami WCF (World Cat Federation). Kociak z takiej hodowli powinien otrzymać rodowód, będący zaświadczeniem o jego pochodzeniu i stanie zdrowia. Cena kociąt z renomowanej hodowli wynosi od 2500 do 3500 zł. Maluchy sprzedawane dużo taniej na portalach aukcyjnych mogą pochodzić z pseudohodowli, co znaczy, że nie posiadają żadnego poświadczonego rodowodu.