Charakterystyczną cechą wszystkich gryzoni i królików są stale rosnące siekacze. W normalnych warunkach, przy prawidłowej budowie zgryzu, gdy powierzchnie górnych i dolnych siekaczy ocierają się o siebie, zwierzęta ścierają je podczas jedzenia twardego pokarmu, drewna i innych rzeczy. Zdarza się jednak, że z jakichś powodów siekacze nie są ścierane. Rosną wówczas zbyt długie, co ma poważne konsekwencję dla zdrowia.

Jedną z przyczyn przerostu siekaczy u trzymanych w domach gryzoni i królików jest zbyt miękki pokarm, który im podajemy oraz brak odpowiednich przedmiotów do gryzienia. Inną są wady zgryzu, które mogą mieć podłoże wrodzone lub nabyte, np wskutek urazu. Jeśli zęby rosną pod nieprawidłowym kątem, nie mogą być skutecznie ścierane podczas gryzienia i żucia. Pół biedy, jeśli wystają z pyszczka, jeśli jednak rosną w kierunku jego wnętrza mogą przebić żuchwę lub podniebienie.

Jeśli u naszego pupila doszło już do przerostu siekaczy, trzeba je przyciąć. Możemy to robić sami (jeśli potrafimy) lub zlecić lekarzowi weterynarii. Lepiej jednak zapobiegać niż leczyć, a najlepszym sposobem jest dbanie o to, by zwierzątko miało pod dostatkiem twardego pokarmu i innych rzeczy do gryzienia. To zwykle wystarczy.

Prawdziwy problem pojawia się wówczas, gdy przerastanie siekaczy jest skutkiem wad zgryzu. W takiej sytuacji pozostaje nam tylko regularne przycinanie mu zębów. W skrajnych przypadkach istnieje możliwość całkowitego usunięcia siekaczy. Nie wszyscy weterynarze chcą się tego podjąć, a jeśli już to raczej u większych gatunków, takich jak na przykład króliki. Musimy pamiętać również, że po usunięciu zębów zwierzę będzie miało problemy z pobieraniem pożywienia, więc trzeba będzie mu podawać pokarm odpowiednio rozdrobniony.

Tekst: Jacek P. Narożniak
Zdjęcie: Fotolia.com