Zrób wyjątkowe zakupy w promocji Wakacje Cenowe Last Minute w dowolnym sklepie stacjonarnym Kakadu Zoo i dodatkowo wygraj jeden z pięciu voucherów o wartości 2 000 złotych na wyjazd ze swoim...
Wilczak czechosłowacki jest jedną z zaledwie dwóch uznanych przez FCI ras wywodzących się bezpośrednio od wilka. Powstała ona ze skrzyżowania owczarka niemieckiego z wilkiem karpackim, co do dziś wzbudza sporo kontrowersji. Co warto wiedzieć o tych wyjątkowych psach? Jak je wychować i czy nadają się dla każdego opiekuna?
Wilczaki czechosłowackie stanowią połączenie najlepszych cech wilków i psów stróżujących. Mają mocny charakter i silny instynkt terytorialny. Są czujne, niezwykle wytrzymałe i nieustraszone. A jednak, jako psy rodzinne potrafią wykazać się niezwykłą wręcz czułością i oddaniem dla swego opiekuna. Nawiązują głęboką, opartą na szacunku więź z przewodnikiem, a rodzinę traktują jak własne stado. Mimo to nie są to psy dla każdego. Wymagają konsekwentnego treningu i odpowiednich warunków do życia. Sprawdź, co trzeba wiedzieć o wilczaku czechosłowackim!
Wilczak czechosłowacki to rasa stosunkowo nowa. Za jej założyciela uważa się Karela Hartla, który w 1955 roku podjął pierwszą próbę skrzyżowania psa z wilkiem. Na terenie ówczesnej Czechosłowacji poszukiwano wtedy psa na tyle silnego, odważnego i posłusznego, by mógł służyć u boku ludzi w straży granicznej. Krzyżówka psa i wilka miała według Harlta spełniać wszystkie te potrzeby.
Pierwsze szczenięta przyszły na świat w roku 1958. Rezultat nie był jednak całkiem zadowalający. Młode okazały się nieco zbyt nieśmiałe i agresywne, by dało się je wyszkolić do służby w straży. Kolejne próby były bardziej przemyślane i z czasem udało się uzyskać szczenięta, łączące w sobie najlepsze cechy wilka i owczarka. Po swoim dzikim rodzicu maluchy odziedziczyły nie tylko wygląd, ale i wytrzymałość, odwagę oraz nieufność wobec obcych. Po owczarku zaś – podatność na szkolenie i gotowość do pracy z człowiekiem.
W roku 1982 powstał w Brnie Klub Hodowców wilczaka czechosłowackiego i ustalony został oficjalny wzorzec rasy. Nie udało się jednak zarejestrować jej w Stowarzyszeniu Międzynarodowym. FCI wstępnie uznała rasę dopiero w 1989 roku w Helsinkach. Po rozpadzie Czechosłowacji patronat nad rasą przejęła Republika Słowacka, a wilczak czechosłowacki został oficjalnie zarejestrowany przez FCI w 1999 roku.
Wilczak czechosłowacki swoim wyglądem bardzo przypomina wilka. Zarówno jego wygląd, umaszczenie, jak i sposób poruszania się uosabiają wszystkie typowo wilcze cechy. Wilczak czechosłowacki to pies o mocnej budowie i harmonijnej sylwetce wpisującej się w kształt prostokąta. Wysokość w kłębie wynosi u samca co najmniej 65 cm i około 60 cm w przypadku suki.
Głowa psa jest symetryczna i dobrze umięśniona. Oczy nieco skośne o bursztynowym kolorze. Uszy powinny być trójkątne, cienkie i sterczące na głowie. Przednie łapy wilczaka są smukłe i proste, natomiast tylne bardziej masywne. Ruchy psa są lekkie, płynne i pełne wilczej elegancji. Ogon jest wysoko osadzony, długi i wiszący.
Wilczak czechosłowacki ma prostą i przylegającą sierść z grubą warstwą podszerstka, zapewniającą ochronę przed zimnem. Umaszczenie może być różne, od żółtawoszarego po srebrzystoszare z jasną maską. Sierść psa tej rasy ma tendencję do wypadania wiosną oraz na jesieni.
Nie ulega wątpliwości, że wilczak czechosłowacki to pies wyjątkowy. Ma jednak dość trudny charakter i wymaga odpowiedniego podejścia. Cechuje go wilcza odwaga i nieufność w stosunku do obcych, a jednocześnie ogromna potrzeba kontaktu z człowiekiem, tak typowa dla owczarka. Co trzeba wiedzieć psach tej rasy? Oto najważniejsze cechy wilczaka czechosłowackiego.
Wilczaki to psy wyjątkowo aktywne i inteligentne. Są zawsze pełne energii, skore do zabawy z opiekunem lub nauki nowych sztuczek. Uwielbiają być stale zajęte i wyjątkowo źle znoszą nudę. Wilczak, któremu brak zajęcia i nowych bodźców może stać się agresywny lub przejawiać zachowania destrukcyjne.
Czworonogi tej rasy każdego dnia potrzebują dużej dawki aktywności i urozmaiconych zajęć. Opiekun powinien stale wymyślać nowe gry, zabawy i ćwiczenia, ponieważ wilczak czechosłowacki szybko się nudzi. Zwierzak odznacza się wyjątkową inteligencją, a jeśli uzna, że wykonywanie danego polecenia nie ma sensu lub nie jest ciekawe, po prostu przestanie słuchać przewodnika. Co ciekawe, wilczaka nie zawsze da się zachęcić do pracy za pomocą przysmaków. Pies najchętniej pracuje z człowiekiem, który zbuduje z nim relację opartą na zaufaniu i wzajemnym szacunku.
Charakter wilczaka czechosłowackiego pod wieloma względami bardzo przypomina typowo wilczą osobowość. Po swoich dzikich przodkach pies odziedziczył między innymi ogromną potrzebę życia w stadzie i podążania za silnym przewodnikiem. Wilczak uznaje za stado wszystkich członków swojej rodziny i nawiązuje z nimi bardzo bliskie relacje. Szybko przywiązuje się do opiekuna, jest wierny i lojalny. Wobec swoich najbliższych potrafi być także niezwykle czuły i opiekuńczy. Jest równie oddane wobec wszystkich członków „stada”, ale zwykle wybiera jedną osobę, którą traktują jak przewodnika.
Wilczak czechosłowacki potrzebuje stałego kontaktu z opiekunem. Bardzo źle znosi samotność i wykazuje tendencję do lęku separacyjnego. Pozostawiony sam sobie przez dłuższy czas może odreagowywać frustrację, niszcząc przedmioty, które znajdą się w pobliżu.
Wilczaki mają silnie rozwinięty instynkt terytorialny. Są nieufne wobec obcych i niechętnie wpuszczają nieproszonych gości na teren swojej posesji. Bez odpowiedniej socjalizacji pies może stać się niebezpieczny, zarówno w stosunku do obcych ludzi, jak i do zwierząt. Mniejsze psy może traktować nawet jak zwierzynę łowną, a mało który czworonóg da radę sprostać sile wilczaka. Odpowiednio ułożony wilczak, którego od małego przyzwyczajano do towarzystwa innych zwierząt, potrafi jednak dogadywać się z nimi poprawnie, a nawet traktować, jak członków stada.
Wilczak czechosłowacki nie jest psem, który ślepo podąża za poleceniami człowieka. Po owczarkach niemieckich odziedziczył co prawda chęć do nauki i podatność na szkolenie, ale jego trening wymaga dużej cierpliwości i wprawy. Szkolenie wilczka powinno być jak najbardziej urozmaicone, ponieważ pies szybko się nudzi i stale szuka nowych bodźców. Monotonne powtarzanie jednej czynności nie leży w jego naturze, więc taki trening szybko go zniechęci.
Wszelkie zasady należy wprowadzić jak najwcześniej i konsekwentnie ich przestrzegać. Ważne jest także ustalenie hierarchii. Wilczak powinien widzieć w opiekunie silnego i godnego zaufania lidera, za którym warto podążać. Pies, który nie ufa przewodnikowi, może stać się niesforny i trudny do opanowania.
Młody wilczak czechosłowacki powinien być wychowywany w otoczeniu ludzi. Należy nauczyć go prawidłowej reakcji na gości i obcych ludzi, spotykanych na spacerach. Równie ważna jest socjalizacja psa z innymi zwierzętami. Brak socjalizacji może poskutkować nadmierną nieufnością, a nawet agresją wobec ludzi.
Wilczak czechosłowacki nie jest psem dla każdego. Zdecydowanie nie nadaje się, na przykład do małego mieszkania w bloku w centrum miasta. Zwierzak potrzebuje dużej przestrzeni, której będzie mógł pilnować, realizując tym samym swoje naturalne potrzeby. Najlepiej poczuje się w domu z dużym ogrodem, który zapewni mu przestrzeń do biegania i zabawy.
Wilczak potrzebuje także dużej dawki ruchu. Będzie doskonałym kompanem dla osób, które aktywnie spędzają wolny czas, lubią piesze wędrówki i eksplorowanie nowych miejsc. Ze względu na swoją silną osobowość i niezależność, wilczak wymaga prowadzenia przez doświadczonego i konsekwentnego właściciela, który zrozumie jego potrzeby. Osoby niemające wprawy w szkoleniu psów mogą nie poradzić sobie z wychowaniem pupila o tak silnej osobowości.
Na koniec warto dodać, że wilczak nie znajdzie szczęścia przy kimś, kto większą część dnia spędza poza domem. Samotność, nuda i brak kontaktu z człowiekiem szybko odbiją się na jego kondycji psychicznej.
Jak opiekować się wilczakiem czechosłowackim?
Wilczak czechosłowacki nie wymaga żadnych skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Raz w tygodniu warto jednak szczotkować sierść pupila, by pozbyć się nadmiaru martwych włosów. Wiosną pies może jednak obficie linieć, więc konieczne jest codzienne wyczesywanie sierści i usuwanie martwego podszerstka.
Ze względu na swoje wilcze pochodzenie owczarki czechosłowackie mają dość specyficzne potrzeby żywieniowe. Najbardziej odpowiada im dieta typu BARF lub karma pełnoporcjowa o dużej zawartości mięsa. Wilczaki są aktywne i ruchliwe, więc na co dzień potrzebują dużej dawki kalorii, która zapewni im energię. Wybierając karmę, warto kierować się przede wszystkim jej jakością. W składzie powinno znaleźć się jak najwięcej witamin i minerałów oraz składników wspierających zdrowie kości i stawów.
Po swoich wilczych przodkach psy odziedziczyły wyjątkową wytrzymałość i odporność. Wilczaki czechosłowackie nie są obciążone żadnymi chorobami genetycznymi i cieszą się dość długim życiem. W dobrych warunkach dożywają nawet do 13 lat. U niektórych osobników może jednak pojawić się dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, co niestety stanowi przypadłość typową dla większych ras psów. U owczarków czechosłowackich niekiedy występują także choroby oczu, mielopatia zwyrodnieniowa oraz problemy behawioralne.
Jak dotąd rasa ta nie cieszy się w Polsce dużą popularnością. Istnieje zaledwie kilka zarejestrowanych w FCI hodowli, oferujących szczenięta wilczaka. Standardowa cena szczeniaka z hodowli wynosi około 3500 zł. Jednak w renomowanej hodowli z utytułowanymi psami szczeniak tej rasy może kosztować nawet około 5000 zł.
Rzetelni hodowcy badają swoje psy pod kątem różnych chorób, między innymi dysplazji stawów czy karłowatości. Nie krzyżują ze sobą psów obciążonych wadami genetycznymi lub nieznanego pochodzenia. Dlatego kupując psa w renomowanej hodowli zrzeszonej w FCI możesz mieć pewność, że trafi do Ciebie szczeniak zdrowy i odpowiadający ustalonemu wzorcowi.
Zrób wyjątkowe zakupy w promocji Wakacje Cenowe Last Minute w dowolnym sklepie stacjonarnym Kakadu Zoo i dodatkowo wygraj jeden z pięciu voucherów o wartości 2 000 złotych na wyjazd ze swoim...
Pogryzienia powodowane przez psy to niezwykle złożony problem. Nie ulega jednak wątpliwości, że każdy właściciel czworonoga powinien dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić bezpieczeństwo nie tylko swojemu pupilowi, ale też innym...
Wieczór to pod wieloma względami doskonały moment na relaksującą przechadzkę z czworonogiem. My nie musimy już wszak ze zdenerwowaniem zerkać na zegarek, a nasz podopieczny może wreszcie w spokoju swobodnie...
Gryzak dla psa to bardzo ważne akcesorium. Nadaje się i jako zabawka, i jako narzędzie treningowe oraz prozdrowotne. Na rynku mamy niezliczoną ilość różnych gryzaków. Wszystko zależy oczywiście od tego,...
