Sznaucery to przyjazne, inteligentne i niezwykle lojalne czworonogi. Będą doskonałymi kompanami dla osób, lubiących aktywnie spędzać wolny czas. Ze względu na silny charakter potrzebują jednak solidnego szkolenia i socjalizacji już od pierwszych tygodni życia. Co warto wiedzieć o psach rasy sznaucer, zanim zdecydujemy się na takiego pupila?

Sznaucer: początki rasy i nazwa

Sznaucery wywodzą się prawdopodobnie od wiejskich psów z południa Niemiec i Szwajcarii. Wykorzystywano je tam do pilnowania gospodarstw i wyłapywania szczurów. Z biegiem czasu hodowla psów o pożądanych cechach stała się bardziej celowa i tak wykształciła się rasa sznaucera miniaturowego. Hodowlą tych psów zajął się znany niemiecki kynolog Josef Berta. W Polsce sznaucer pojawił się dopiero w talach 60. XX wieku. Skąd wzięła się jego nazwa?

Są dwie teorie wyjaśniające powstanie nazwy „sznaucer”. Pierwsza z nich zakłada, że termin ten wprowadził w 1842 roku niemiecki pisarz i pastor Jeremias Gotthelf. Słowo „die schnauze” w języku niemieckim oznacza pysk lub brodę, co mogłoby być jasnym nawiązaniem do charakterystycznego wyglądu głowy i brody psów tej rasy. Druga teoria nawiązuje do roku 1879 i wystawy psów rasowych w Hanowerze, podczas której zaprezentowano pinczera szorstkowłosego o imieniu Schnauzer. Nowa nazwa rasy miała wziąć się właśnie od jego imienia.

Wygląd i umaszczenie sznaucera

Sznaucer to pies o dość charakterystycznym wyglądzie. Najłatwiej rozpoznać go po długim prostokątnym pysku, dostojnej brodzie i krzaczastych brwiach. Uszy sznaucera są wysoko osadzone na głowie, mają kształt litery V, ale mogą lekko opadać. Tułów psa jest zwarty, klatka piersiowa niezbyt szeroka, a ogon masywny i zawijający się w kształt sierpa. Sierść sznaucera jest gęsta, szorstka i twarda. Można wyróżnić cztery rodzaje umaszczenia:

• czarne,
• białe,
• pieprz i sól,
• czarno-srebrzyste.

Najpowszechniejsze są psy o umaszczeniu czarnym. Z kolei sznaucery białe spotykane są najrzadziej.

↓ Zabawki dla psów ↓

Sznaucer: charakter i temperami rasy

Psy rasy sznaucer wyróżnia niespotykana pewność siebie, silny charakter i odwaga. Zwierzaki te chętnie podejmują nowe wyzwania, mają nieskończone pokłady energii i zawsze są gotowe do zabawy. Doskonale odnajdą się u boku osoby aktywnej, ponieważ same potrzebują dużej dawki ruchu każdego dnia. Mogą być psami rodzinnymi, ponieważ lubią dzieci i mocno przywiązują się do swych opiekunów. Ich usposobienie i temperament może jednak nieco różnić się w zależności od konkretnej odmiany. Wyróżniamy trzy odmiany sznaucerów:

• Sznaucer miniaturowy – przedstawiciele tej rasy osiągają 35 cm wysokości w kłębie i do 8 kg wagi. Są wesołe, żywiołowe i niezwykle inteligentne. Można trzymać je nawet w mniejszych mieszkaniach pod warunkiem, że zapewnimy im należytą dawkę ruchu. Sznaucery miniaturowe są bardzo aktywne, źle znoszą nudę i samotność. Lubią się bawić i chętnie uczą się nowych sztuczek. Bywają jednak uparte i nieustępliwe, więc wymagają konsekwentnego, zrównoważonego szkolenia.

• Sznaucer średni – waży około 15-20 kg, a jego wysokość w kłębie waha się pomiędzy 45 a 50 cm. To przede wszystkim znakomity pies rodzinny – potrafi być radosny, spontaniczny i zawsze gotowy do psot. Jest wiernym i oddanym przyjacielem wszystkich domowników, do których szybko się przywiązuje. Bardzo źle znosi rozłąkę i samotność – potrzebuje towarzystwa i bliskości swego opiekuna. Sznaucer średni jest również psem odważnym i wytrzymałym. Wyróżnia go niespożyta siła i energia, potrzebuje więc mnóstwo ruchu i zabaw na świeżym powietrzu.

• Sznaucer olbrzymi – wzorcowa waga wynosi około 35-50 kg, a wysokość w kłębie powinna mieścić się w przedziale 60-70 cm. Sznaucer olbrzymi jest zdecydowanie najspokojniejszym psem spośród trzech odmian tej rasy. Odznacza go duża inteligencja, chęć do pracy i nauki. Potrafi wykazać się kreatywnością, lubi solidne treningi i aktywne zabawy. Podobnie jak jego mniejsi kuzyni, sznaucer olbrzymi jest niezwykle lojalny wobec swego opiekuna. Dobrze dogaduje się również z dziećmi, których strzeże z największym oddaniem. Bywają nieufne wobec obcych, ale nie wykazują agresji.

Sznaucer: pielęgnacja

Uważnej pielęgnacji wymaga przede wszystkim gęsta sierść sznaucera. Należy wyczesywać ją regularnie, przynajmniej 2-3 razy w tygodniu. Dokładnego szczotkowania będzie wymagała zwłaszcza broda, grzywka oraz sierść na łapach czworonoga. Do wyczesywania sierści sznaucera najlepiej nadaje się metalowy grzebień o podwójnym rozstawie zębów. Sierść zwierzaka należy także strzyc i trymować mniej więcej co 3-4 miesiące. Ważne jest także podcinanie pazurów i usuwanie włosów porastających wewnętrzną część małżowiny usznej. Warto wyposażyć się także w szampony i odżywki dla psów szorstkowłosach, dzięki którym sierść sznaucera będzie się lepiej układała i rozczesywała.

Zdrowie sznaucerów

Sznaucery są dość silnymi i odpornymi psami, które rzadko zapadają na śmiertelne choroby. Określa się je mianem psów długowiecznych, ponieważ nawet przedstawiciele odmiany olbrzymiej w sprzyjających warunkach dożywają do około 12 lat. Pośród schorzeń najczęściej występujących u sznaucerów wyróżnia się:

• dysplazję stawu biodrowego,
• zaćmę,
• atrofię siatkówki,
• skręt żołądka (sznaucery olbrzymie),
• ropne zapalenia skóry,
• zespół komedonów.

Na szczęście przed większością tych chorób można uchronić pupila, stosując odpowiednią dietę i regularnie badając go u weterynarza. Zdrowa, pełnowartościowa karma z suplementami wzmacniającymi stawy uchroni pupila przed dysplazją, a systematyczne kontrole i badania w lecznicy pozwolą wykryć większość chorób we wczesnym stadium i szybko wdrożyć właściwe leczenie.