Szlarniki są niewielkimi, ale pełnymi uroku ptakami. Nie są trudne w hodowli. Jedynym problemem może być dostarczenie im odpowiedniego, urozmaiconego pokarmu.

Środowisko naturalne szlarników

Szlarniki występują w tropikalnych i subtropikalnych rejonach Afryki, Azji i Australii. Zamieszkują również wiele wysp Oceanu Spokojnego i Indyjskiego.

Wygląd

Dorastają do około 17 cm. U większości gatunków szlarników dominującymi barwami są różne odcienie zielonego i żółtego. Charakterystyczną cechą wszystkich gatunków jest jasna obrączka wokół oczu.

Zachowanie i wymagania szlarników

Szlarniki są bardzo spokojnymi i towarzyskimi ptakami. W swoim naturalnym środowisku, poza okresem lęgowym, tworzą duże stada. Bez problemu można je wiec trzymać w grupach jednogatunkowych i razem z innymi ptakami o podobnym temperamencie.

Klatka dla tych ptaków powinna być sporych rozmiarów. Idealnym pomieszczeniem jest wewnętrzna woliera gęsto obsadzona roślinnością. Ważne jest, by pomieszczeni było ogrzewane, ponieważ szlarniki nie są odporne na niskie temperatury. W wolierze zewnętrznej mogą być trzymane tylko w najcieplejsze miesiące roku.

Pożywienie szlarników

Szlarniki odżywiają się owadami, mięsistymi owocami i nektarem. W niewoli podajemy im również mieszanki dla miękkojadów.

Rozmnażanie szlarników

Rozróżnienie płci jest trudne. Samce co prawda śpiewają, ale tylko w okresie lęgowym. Jeśli zatem zależy nam na uzyskaniu potomstwa, musimy wykonać badania, które określą płeć naszych ptaków.

Szlarniki budują gniazda w gąszczu drzew i krzewów. Samica składa od 2 do 4 jajeczek, z których po około 14 dniach wykluwają się nieporadne pisklęta.

Systematyka szlarników

Rodzina szlarników obejmuje około 100 gatunków, zgrupowanych w kilku rodzajach.

Królestwo: zwierzęta
Typ: strunowce
Podtyp: kręgowce
Gromada: ptaki
Rząd: wróblowe
Podrząd: śpiewające
Rodzina: szlarniki

Tekst: Jacek P. Narożniak

Zdjęcie: Fotolia.com