Świnki morskie uchodzą za zwierzęta dosyć łatwe w utrzymaniu. Niestety, tych małych gryzoni nie omijają pewne problemy zdrowotne. Jedną z najczęstszych chorób występujących u świnek morskich jest grzybica. Choć początkowo może nie dawać wyraźnych objawów, z czasem wyraźnie odbija się na samopoczuciu i kondycji kawii domowej. Jak rozpoznać i leczyć grzybicę u świnki morskiej? Co zrobić, by uchronić małego pupila przed tą uciążliwą chorobą?

Co wywołuje grzybicę u świnki morskiej?

Grzybica u świnki morskiej to choroba skóry wywołana przez grzyby dermatofity. Za główny czynnik etiologiczny choroby u małych gryzoni uważany jest grzyb Trichophyton mentagrophytes, choć czasami grzybicę wywołują również inne dermatofity, np. Microsporum canis. Do zarażenia dochodzi zarówno na drodze kontaktów bezpośrednich z chorymi osobnikami, jak i pośrednio ­– poprzez kontakt z akcesoriami czy zabawkami należącymi do zarażonych zwierzaków.

Rozwojowi grzybicy u świnki morskiej sprzyja stan osłabienia organizmu (na skutek przewlekłych chorób, stresu, zaawansowanego wieku), przebywanie w niewłaściwych warunkach higienicznych lub dużym zagęszczeniu. Grzyby mogą dostać się do organizmu przez zranioną skórę, dlatego czynnikiem ryzyka są wszelkie skaleczenia oraz rany powstałe np. na skutek inwazji pasożytów zewnętrznych. Szczególnie wrażliwe na grzybicę są młode zwierzaki.

Grzybica jest chorobą odzwierzęcą. Za jej rozwój u ludzi odpowiadają te same grzyby co u świnki morskiej. Z tego względu opieka nad chorym zwierzakiem stwarza zagrożenie dla zdrowia opiekuna. Choroba może przenosić się również z człowieka na kawię domową.

Grzybica jest chorobą silnie zaraźliwą. Bardzo łatwo rozprzestrzenia się w otoczeniu. Zarodniki grzybów mogą przetrwać w domowym środowisku nawet przez kilka lat. Samo wyleczenie chorego osobnika zazwyczaj nie rozwiązuje problemu. Konieczne jest bowiem przeprowadzenie gruntownej dezynfekcji w domowym otoczeniu.

↓ POKARM DLA ŚWINEK MORSKICH ↓

Objawy grzybicy u świnki morskiej

Grzybica u świnki morskiej może mieć bardzo różny przebieg. U dorosłych osobników często przebiega w sposób bezobjawowy lub skąpoobjawowy, co znacznie utrudnia jej rozpoznanie. U młodych kawii symptomy zwykle są bardziej nasilone, a przebieg choroby poważniejszy. Pierwsze objawy grzybicy u świnki morskiej mogą przypominać inwazje świerzbowca.

Charakterystycznym objawem choroby u kawii domowej jest pojawienie się okrągłych, łuszczących się wyłysień. Zwykle zlokalizowane są one na czubku nosa, wokół oczu, na czole i w okolicach uszu. Czasami, zwłaszcza w przypadku poważniejszych zarażeń, mogą pojawić się na grzbiecie i tułowiu.

W przebiegu grzybicy na skórze świnki morskiej obserwuje się grudki, strupy i krosty. Jeśli dodatkowo dojdzie do zakażenia bakteryjnego, mogą być widoczne również ropnie. Wykwitom skórnym z reguły towarzyszy rumień. Wraz z rozwojem grzybicy u małego pupila można zauważyć również wyraźnie pogorszeniu stanu futerka, które często jest pozlepiane i przerzedzone. Włosy u chorych osobników stają się łamliwe, matowe i zaczynają wypadać.

Grzybica u świnki morskiej może powodować także świąd, skłaniający zwierzaka do drapania się. Nie jest to jednak objaw dominujący, a zdarza się, że w ogóle nie występuje.

Diagnostyka grzybicy u świnki morskiej polega na badaniu pod mikroskopem zeskrobin ze skóry. Inną metodą diagnostyczną jest wykonanie posiewu grzybów.

Jak leczyć grzybicę u świnki morskiej?

Leczenie grzybicy u świnki morskiej zawsze powinno odbywać się pod kontrolą lekarza weterynarii. W leczeniu tej choroby stosuje się zarówno leki przeciwgrzybicze o działaniu ogólnoustrojowym, jak i miejscowym, które aplikuje się bezpośrednio na skórę zwierzęcia. Jedną ze skutecznych metod leczenia choroby jest szamponoterapia, polegająca na stosowaniu kąpieli leczniczych przy użyciu szamponów przeciwgrzybiczych.

Niestety, leczenie grzybicy u świnki morskiej jest dość trudne i długotrwałe. Często może potrwać nawet kilka miesięcy. Warto pamiętać, że dla uzyskania trwałych rezultatów leczeniu powinny zostać poddane wszystkie zwierzaki mieszkające razem, nawet jeśli nie wykazują objawów choroby.

Aby ułatwić pupilowi powrót do zdrowia, należy szczególnie zatroszczyć się o zapewnienie mu właściwych warunków środowiskowych. Rozwojowi grzybów sprzyja wysoka wilgotność i temperatura, dlatego najlepiej umieść gryzonia w suchym miejscu, w którym temperatura nie przekracza 20℃. Dodatkowo niezbędne jest odkażenie klatki, misek, zabawek i innych akcesoriów zwierzaka.

Warto zadbać o wzmocnienie odporności gryzonia. W czasie rekonwalescencji wskazane jest zwiększenie zawartości witaminy C w diecie zwierzaka. Należy sięgnąć po pokarmy bogate w tę witaminę lub specjalne suplementy witaminowe.

Podczas opieki nad chorym gryzoniem nie powinniśmy zapominać o własnym bezpieczeństwie. Wszystkie prace przy zwierzaku wykonujmy więc w rękawiczkach ochronnych. Jeśli mamy na skórze otwarte rany, poprośmy kogoś o pomoc w codziennych porządkach. W trakcie leczenia ograniczmy czas spędzany z pupilem – unikajmy zwłaszcza jego głaskania i przytulania.

Jak zapobiegać grzybicy u świnki morskiej?

Grzybica u świnki morskiej to choroba trudna do zwalczenia, dlatego należy dołożyć wszelkich starań, by nie dotknęła naszego małego gryzonia.

Kluczowe znaczenie w profilaktyce choroby ma utrzymanie właściwej higieny w klatce zwierzaka. Nie zaniedbujmy więc nigdy sprzątania – regularnie czyśćmy klatkę, miski, zabawki i legowiska świnki morskiej. Pamiętajmy także o wymianie podłoża – nie czekajmy z tym, aż wokół zacznie roztaczać się nieprzyjemny zapach.

Troszczmy się ponadto o dietę naszego pupila i higienę jego posiłków. Podawajmy mu świeże sianko, pełnowartościową karmę i bogate w witaminy, minerały oraz substancje prozdrowotne zioła czy warzywa. Na bieżąco usuwajmy niezjedzone reszki pożywienia.

Do zarażenia grzybicą u świnki morskiej często dochodzi po wprowadzeniu do domu nowego zwierzaka. Warto więc przestrzegać kilku środków ostrożności, które zmniejszą ryzyko choroby. Przede wszystkim nie kupujmy nigdy świnki morskiej nieznanego pochodzenia. Po nowego pupila udajmy się do profesjonalnego sklepu zoologicznego. Skontrolujmy warunki życia zwierzaka i dokładnie obejrzyjmy jego ciało.

Nie wpuszczajmy nowego zwierzaka od razu do klatki rezydenta – poddajmy go najpierw kwarantannie i obserwacji. Znacznie zmniejszy to ryzyko rozprzestrzeniania się choroby w domowym otoczeniu.

Jeśli już opiekujemy się kilkoma zwierzakami, zwracajmy baczną uwagę na ich zachowanie i wygląd. Używajmy oddzielnych akcesoriów do pielęgnacji gryzoni – grzyby łatwo przenoszą się za pośrednictwem przedmiotów, które mają kontakt ze skórą. W razie zauważenia niepokojących objawów u któregokolwiek z domowych podopiecznych jak najszybciej odseparujmy go od pozostałych.