Jedne psiaki szczekają prawie non stop i w kółko mają coś do powiedzenia, inne są raczej milczące i tylko od czasu do czasu zakomunikują coś światu. Wiele zależy od charakteru, ale trzeba pamiętać, że psie szczekanie jest formą rozmowy albo komunikacji, w formie dźwiękowej to zatem jedyna dostępna opcja. Rzecz jasna kudłacze nie tylko szczekają, ale też warczą, piszczą, pomrukują czy skamlą, ogóle jednak wszystko zalicza się do szerokiego pojęcia, jakim jest szczekanie. Wydawanie z siebie odgłosów to norma w świecie zwierzęcym (w ludzkim zresztą też) i w zależności od rodzaju dźwięku, intonacji i jego długości pupil wyraża inne emocje albo przedstawia swoje zapotrzebowania, ostrzeżenia, lęki lub złość. Choć na dłuższą metę psie szczekanie bywa męczące, to jego zupełny brak także powinien niepokoić, bo skoro pupil milczy jak zaklęty, może mieć jakieś problemy behawioralne. Zdarza się oczywiście i tak, że zwyczajnie nie ma nic do powiedzenia – ludzie też tak miewają!

Szczekanie psa

W świecie zwierząt istnieje cały rozbudowany język ciała, alfabet zapachowy i wiele niewerbalnych zachowań, które są odczytywane w mig przez przedstawiciela nie tylko tego samego gatunku, ale też gatunków odmiennych. Trafiając do świata ludzi, psiak nie może skorzystać z wielu kanałów komunikacji, ponieważ my – ludzie – nie umiemy odbierać poszczególnych sygnałów. Można i warto nauczyć się mowy psiego ciała i próbować zareagować w zrozumiały dla niego sposób, ale już z zapachami będzie o wiele gorzej. W związku z tym psiak decyduje się przede wszystkim mówić do nas, czyli właśnie szczekać. W ten sposób wyraża to, co czuje i czego mu potrzeba.

Warto wspomnieć, że szczekanie pupila jest procesem mimowolnym, uwarunkowanym genetycznie oraz rozwijającym się pod wpływem środowiska. Nie oduczymy psiaka szczekać, ale jeśli szczeka za głośno, za często i zbyt natarczywie, warto wybrać się z nim do specjalisty, ponieważ nadmierne wydawanie z siebie dźwięków może oznaczać kłopoty behawioralne: kudłacz rozładowuje w ten sposób lęk czy agresję. Kłopoty ze szczekaniem mają często pupile przygarnięte ze schronisk albo z ulicy, które miewają za sobą bardzo nieciekawe historie życiowe.

Psiaki to inteligentne stworzenia i szybko się uczą, więc jeśli zaobserwują, że jako właściciele reagujemy na ich szczekanie, zrozumieją w lot, że to najlepszy sposób na zwrócenie na siebie uwagi. Kudłacze szczekają zatem przede wszystkim dlatego, że mają jakiś cel.

↓ NA USPOKOJENIE DLA PSÓW ↓

Różne rodzaje szczekania

Szczekanie to nie jest zawsze jeden dźwięk. Zmienia się ponadto w ciągu życia zwierzaka, zależy od jego osobowości i aktualnego stanu emocjonalnego, każdy zwierzak ma też własną gamę dźwięków. W zależności od sytuacji szczekanie może wyrażać strach, ból, radość, złość lub zmartwienie. Szczekanie może przechodzić w skomlenie, warkot, ujadanie albo wycie.

Specjaliści wyróżniają przede wszystkim trzy główne rodzaje szczekania. Są to:

1. Szczekanie środowiskowe

To nic innego jak reakcja na bodźce płynące ze świata zewnętrznego. Psiaki szczekają, kiedy widzą pędzący samochód, kogoś na rowerze, innego kudłacza albo zwierzaka na spacerze, zdarza im się też szczekać na morskie fale albo na burzę lub deszcz. To zupełnie normalne zachowanie, jeśli oczywiście mieści się w granicach normy. To sposób na komunikację ze światem i reagowanie na niego. Jeśli jednak nasz czworonóg szczeka niemal na wszystko albo jest to połączone z bardzo emocjonalnym zachowaniem, warto wybrać się do behawiorysty, aby problem załagodzić.

2. Szczekanie emocjonalne

Tutaj chyba nie trzeba wiele tłumaczyć. Psiak szczeka, aby wyrazić swój stan emocjonalny: radość, złość, nudę, strach, czasami nawet wstyd. My śmiejemy się, krzyczymy, płaczemy, a zwierzaki nie mają takiej opcji, więc pozostaje im szczekanie. Nawet ktoś mało obyty z pupilami na pewno odróżni zabarwienie emocjonalne poszczególnych dźwięków. Z emocji szczekają też zwierzaki, które mają w sobie zbyt wiele nierozładowanej energii. Zazwyczaj więcej spacerów albo wymyślenie nowych rozrywek pomaga, bo wygrywamy walkę z psią nudą. W zależności od rasy zapotrzebowanie na aktywność jest różne. Warto też pamiętać, że im bardziej inteligentna rasa, tym więcej potrzebuje bodźców, a jeśli nie pomożemy rozładować psiej chęci odkrywania świata, może nam zacząć rozmontowywać mieszkanie na czynniki pierwsze.

3. Szczekanie fizyczne

A dokładniej: wyrażanie potrzeb fizycznych poprzez szczekanie. Tutaj również mieści się cały temat okołospacerowy, ale nie tylko. To także sposób na zwrócenie na siebie uwagi. Być może psiak chce właśnie wyjść na zewnątrz, ale równie dobrze może dopominać się o jedzenie, smakołyk, zabawkę albo o otworzenie drzwi na werandę. W skrajnych przypadkach, kiedy właściciel staje się zbyt uległy i hierarchia w domu ulega wywróceniu do góry nogami (i kudłacz zaczyna rządzić), szczekanie staje się swoistym szantażem i sposobem na wymuszanie wszelkich zachcianek. Uważajmy, aby nie dopuścić do takiej sytuacji. Zwierzak ma być kochany i mamy się nim z troską opiekować, ale nie oznacza to, że powinniśmy na wszystko mu pozwalać.

Najczęstsze sytuacje, kiedy pies szczeka

Choć powodów szczekania jest wiele, są takie sytuacje, kiedy najczęściej możemy je usłyszeć. Oto lista tych najczęstszych:

• pies chce zwrócić na siebie uwagę
• pies jest bardzo szczęśliwy
• psa rozpiera energia
• pies się boi
• pies tęskni za właścicielem
• pies chce się bawić

Jak widać, w większości tych sytuacji szczekanie to coś zupełnie normalnego i wręcz pozytywnego, bo psiak komunikuje nam swoje dobre emocje. Kiedy indziej po prostu zwraca na siebie uwagę albo do czegoś ponagla. Szczekanie to też nawiązywanie interakcji z właścicielem w czasie wspólnie spędzanego czasu.

Kłopoty pojawiają się natomiast wtedy, kiedy zwierzak ma w sobie wiele negatywnych emocji i uzewnętrznia je właśnie poprzez szczekanie. Strach, lęk, tęsknota – kudłacz nie radzi sobie ze stanem emocjonalnym i daje o tym znać. Warto poprosić wówczas o pomoc behawiorystę, zoopsychologa, a na początku – nawet weterynarza. Zdarza się i tak, że kłopoty związane z zachowaniem wynikają z przyczyn czysto fizycznych, na przykład pupila coś boli, ma pasożyty albo… jest głuchy i dlatego tak głośno daje znać o swoim istnieniu. Im szybciej znajdziemy przyczynę, tym szybciej będzie też można przystąpić do radzenia sobie z problemem.