Coraz szersze kręgi zatacza ostatnimi czasy moda na surową kocią dietę. Rodzaj pożywienia odpowiedniego dla naszego pupila wybrać powinniśmy samodzielnie. Warto jednak przed podjęciem decyzji poznać plusy i minusy różnych żywieniowych propozycji. W razie trudności zawsze zaczerpnąć możemy też fachowej porady u weterynarza lub u zwierzęcego dietetyka.

BARF – dieta naśladująca żywieniowe upodobania dziko żyjących zwierząt

Skrót BARF oznacza tyle, co Biologically Appropriate Raw Food – mowa jest więc tu o biologicznie odpowiedniej surowej diecie. Określenie to do szerszego obiegu wprowadził w latach 90. XX wieku australijski weterynarz dr Ian Billinghurst. To właśnie on zaczął propagować przestawianie zwierzaków domowych, czyli psów i kotów na dietę bliższą temu, co figurowało w menu ich dziko żyjących przodków. Dla nikogo nie jest chyba tajemnicą, że podstawę pożywienia kotów mieszkających poza siedzibami ludzkimi stanowi surowe, a więc niepoddane obróbce cieplnej mięso. Zwolennicy takiego sposobu odżywiania wyraźnie wskazują, że tylko ono jest w stanie dostarczyć zwierzakowi wszystkich niezbędnych mu substancji odżywczych, a dzięki temu poprawić stan futra i zębów, zwalczyć otyłość, choroby układu kostnego i pokarmowe alergie. Gotowanie ewidentnie zubażać ma zaś kocią dietę, powodując znaczną utratę witamin, aminokwasów i minerałów.

Za wdrażaniem surowych produktów, nie zaś tylko surowego mięsa, przemawiać ma też fakt, że koty z natury swej są drapieżcami. Polując na małe zwierzaki, głównie na gryzonie i ptaki, zjadają one swe ofiary niemal w całości. Do misek naszych pupili spokojnie trafiać powinny więc też podroby i kości. Niestety kupując takie odzwierzęce smakołyki dla kota, pamiętajmy o tym, że często jakość ich niewiele ma wspólnego z jakością mięsa dzikich zwierząt. W miarę możliwości unikajmy więc specjałów pochodzących z ekstensywnych hodowli, gdyż w tych obecne są antybiotyki i hormony.

BARF – menu nie tak proste, jak mogłoby się zdawać

Wbrew pozorom wdrażanie żywieniowych zasad BARF od kocich właścicieli wymaga odrobiny wgryzienia się w temat. Nie wystarczy sięgnąć po kawałek mięsa i wrzucić go do miski. Niezbędna jest tu znajomość żywieniowych zasad – przeliczanie kalorii oraz troska o należytą zawartość tłuszczów i protein. Dania takie wymagają też przygotowania – wstępnego przemrożenia mięsa i przemielenia kości oraz sięgnięcia po odpowiednie dedykowane tej diecie suplementy. Oczywiście na rynku obecne są już też gotowe karmy sporządzane zgodnie z tą metodą.

↓ MOKRA KARMA DLA KOTA ↓

Zagrożenia związane z podawaniem kotu surowego mięsa

Choć zwolenników surowej diety jest wielu, równie silna wydaje się też frakcja jej przeciwników. Ci wskazują, że w mięsie niepoddanym cieplej obróbce obecne mogą być różnorakie bakterie. Sposobem tym nasz domowy pupil może zarazić się pałeczkami Salmonelli lub okrężnicy, inaczej zwaną bakterią coli. Spożywanie surowego mięsa wieprzowego dodatkowo skończyć może się złapaniem przez kota wścieklizny rzekomej.

Rozważając włączenie w kocie menu surowego mięsa, pamiętajmy i o tym, że wszystkie wspomniane powyżej przypadłości dotyczyć mogą też nas samych. Lepiej więc unikać surowej diety wówczas, gdy w domu mamy małe dzieci. Decydując się na nią, zachować powinniśmy zaś wszelkie niezbędne środki ostrożności. Po przygotowaniu kociego surowego posiłku dokładnie wyczyśćmy użyte do tego deski, noże czy maszynki do mięsa. Wyszorować warto też blaty, na których przyrządzaliśmy jedzenie, a po skończonej konsumpcji i kocią miskę. Wszelkie czynności związane z surowym mięsem dla bezpieczeństwa wykonujmy w rękawiczkach. Wstępne przemrażanie mięsnych produktów i pozyskiwanie ich ze sprawdzonego źródła również przyczyni się do uchronienia nas i zwierzaka przed zdrowotnymi problemami. Jeśli kota nie chcemy przestawiać na dietę BARF, a tylko od czasu do czasu uraczyć dodatkowym mięsnym kęsem, przysmak ów dla pewności podgotujmy przed zaserwowaniem.

↓ SUCHA KARMA DLA KOTA ↓

Zdjęcie: Fotolia.pl