Nadpobudliwość u szczeniąt i psów dorosłych to poważny problem behawioralny, którego nie należy lekceważyć. Życie z pupilem, który nie potrafi usiedzieć w jednym miejscu, biega bez wytchnienia, a do tego szczeka i gryzie wszystko, co nawinie się pod pyszczek na pewno nie będzie łatwe. Szczenięca nadaktywność powinna być łagodzona od razu, gdy tylko zauważymy pierwsze niepokojące sygnały. Jak poradzić sobie z nadpobudliwością u szczeniaka?

Dlaczego szczeniak jest nadpobudliwy?

Większość zaburzeń psychicznych u szczeniąt rozwija się pod wpływem warunków, w jakich dorastają przez pierwsze dwanaście tygodni swego życia. Przedwczesne odstawienie od matki oraz nieprawidłowa socjalizacja szczeniaka w tym okresie, mogą skutkować wieloma zaburzeniami, między innymi zespołem nadaktywności ruchowej. To właśnie te pierwsze tygodnie warunkują prawidłowy rozwój psychiki czworonoga oraz wytworzenie się odpowiednich nawyków i reakcji na bodźce. Dlatego tak ważna jest obecność matki, która stymuluje zachowania swoich szczeniąt oraz koryguje ich reakcje, na przykład poprzez karcenie nazbyt pobudzonych maluchów. W ten sposób zwierzaki nabywają umiejętności samokontroli oraz poprawnego reagowania na bodźce.

Inne przyczyny nadaktywności ruchowej u szczeniąt

Źródłem problemu bywa także nieprawidłowa socjalizacja czworonoga. Towarzystwo innych osobników, na przykład rodzeństwa, jest niezbędne do prawidłowego rozwoju psychiki szczeniaka oraz wyrobienia w nim właściwych zachowań społecznych. Samotność i izolacja od świata zewnętrznego prowadzą do rozwoju stanów lękowych, skłonności do agresji lub nadaktywności.

Winę za nieprawidłowe reakcje pupila ponosimy także my, właściciele. Zdarza się, że nieświadomie prowokujemy zwierzaka do złych zachowań, obchodzimy się z nim nieumiejętnie i bez wyczucia. Nadpobudliwość bywa efektem karcenia i krzyczenia na psa, zaczepiania go, drażnienia lub bicia. Intensywne zabawy, podczas których sami pozwalamy pupilowi na gryzienie i szarpanie, również wpływają na sposób, w jaki reaguje on na bodźce.

↓ ZABAWKI DLA SZCZENIAKA ↓

Po czym poznać, że szczeniak jest nadpobudliwy?

O nadaktywności u szczeniaka mówimy wtedy, gdy jego zachowanie pozbawione jest jakiejkolwiek samokontroli i znacznie przekracza granice zwykłej zabawy. Nadpobudliwy pies nie jest w stanie zapanować nad emocjami, nie potrafi dopasować zachowania do określonej sytuacji ani nie zdaje sobie sprawy z konsekwencji tego, co robi.

Psy z nadpobudliwością ruchową nie potrafią usiedzieć w jednym miejscu, ciągle są w ruchu, szaleńczo skaczą lub biegają. Nadmierna aktywność objawia się także gryzieniem i niszczeniem domowych sprzętów, przedmiotów lub części garderoby, zwłaszcza pod nieobecność właściciela. Niepokojącym sygnałem jest również kompulsywne szczenienie, ujadanie lub wycie bez żadnego wyraźnego powodu. Nadaktywny zwierzak dużo mniej śpi, a jego reakcje na bodźce są wyolbrzymione i nieadekwatne do sytuacji.

Co robić, gdy szczeniak jest nadpobudliwy?

Pamiętajmy, że korygowanie zachowań młodych czworonogów jest dużo prostsze od tresury psów dorosłych lub starych. O ile więc szybko rozpoznamy problem i odpowiednio na niego zareagujemy, mamy szansę sami poradzić sobie z małym urwisem. Co robić? Przede wszystkim zapewnijmy pupilowi dużo ruchu oraz możliwość rozładowania drzemiącej w nim energii. Długie spacery, zabawa oraz stymulowanie zdolności poznawczych szczeniaka poprzez zabawki interaktywne czy też naukę nowych komend, to sposób na dostarczenie mu nowych bodźców. Warto także umożliwić mu kontakt z innymi psami, od których nauczy się prawidłowych zachowań.

Unikajmy krzyczenia i karcenia psa, gdy ten szczeka lub skacze. Zamiast tego unikajmy kontaktu wzrokowego i nie zwracajmy na niego uwagi, dopóki się nie uspokoi. Jeżeli zwierzak psoci zwłaszcza, gdy zostaje sam w domu, zadbajmy o to, by nasze wyjście poprzedzał długi i intensywny spacer. Przestrzeń, w której go pozostawiamy ograniczmy do jednego pomieszczenia. Zadbajmy, aby miał tam wszystko, co niezbędne, czyli miskę z wodą, legowisko oraz ciekawe zabawki. Najlepiej sprawdzi się kong dla psa lub naturalny gryzak », który zajmie go na bardzo długo i odwróci uwagę od innych sprzętów.

Nadpobudliwość u psa - zagrożenia

Pamiętajmy, że skłonność do nadaktywności i nieprawidłowych zachowań sama psu nie przejdzie, a nieleczona zacznie się pogłębiać. Mówiąc krótko, jeśli nic nie zrobimy, będzie coraz gorzej. Wzmożona pobudliwość prowadzi do zachowań agresywnych. Zwierzak może rzucać się na właściciela, inne osoby lub wykazywać skłonność do samo destrukcji. Równie częste są stany lękowe oraz nadmierny stres, powodowany przez błahe czynniki. Jeśli zachowanie pupila nas niepokoi, nie zwlekajmy z wizytą u weterynarza lub behawiorysty. Być może konieczna będzie specjalna terapia, prowadzona przez specjalistę od psich zachowań.

↓ NATURALNE GRYZAKI DLA SZCZENIAKA ↓

Zdjęcie: Fotolia.pl